Onderweg richting Solo

Vandaag alweer een topdag!
Om 7 uur zaten we in ons busje op weg naar de Prambanan. Dit enorme Hindoeïstische tempelcomplex ligt een stukje buiten Yogyakarta.
Wij waren de eerste bezoekers die naar binnengingen op het enorme terrein met de imposante bouwwerken.
Dit tempelcomplex is gebouwd tijdens het rijk van Mataram en waarschijnlijk rond 915 voltooid. Het stond onder invloed van de Shiwa-cultus.
Acht tempels, waarvan de middelste hoofdtempel is gewijd aan Shiwa. De twee aan weerskanten van deze grote tempel aan Vishnu en Brahma
In 1549 zijn praktisch alle gebouwen door een enorme aardbeving verwoest. Pas in 1937 is begonnen met de reconstructie. En daar zijn ze nog steeds mee bezig, want er liggen nog wel wat steentjes.
Ergens in de jaren '90 is er ook nog een enorme uitbarsting geweest van de vulkaan Merapi.
Toen is er ook het een en ander ingestort door de aardbeving die daar ook een gevolg van was. Nu is het allemaal weer prachtig hersteld en kijk je je ogen uit. Wel een heel geklim naar boven om in de drie tempels een kijkje te kunnen nemen. Er zijn in de drie hoofdtempels ruimten waarin de beelden van de verschillende gedaanten van Shiva.
De hoofdtempel diende ook als graftempel voor monniken die het latere mahayana-Boeddhisme aanhingen. Een prachtig complex met een mooi groen park er omheen.

Na al dit moois een rit van ongeveer 2 uur naar het restaurant voor de lunch.
Aangezien we onderweg zijn en nog een aantal dingen op het programma staan, was deze lunch prima door Theo, onze reisbegeleider, geregeld.
Hierna door naar Candi Sukuh, een in de bergen gelegen tempel. (Het lijkt een beetje op de tempel in Palenque in Mexico. Maar wel een stuk kleiner)
Allerlei beelden met de vrouwelijke en mannelijke geslachtsdelen. Laat niets aan de verbeelding over en is totaal anders dan de andere tempels die we gezien hebben. Het is niet zo heel groot, dus waren we met een half uur wel uitgekeken.

Na deze tempel te hebben bezichtigd startte onze wandeling. De wandeling ging door landbouwgebied waar de mensen op veel plekken aan het werk waren. Prachtige vergezichten en behoorlijk pittige stukken waar het steil omhoog ging. Het was een geasfalteerde weg, dus dat liep wel soepel.
Bijna aan het eind van de wandeling kregen we thee bij een local. Daar moesten we ook gekookte casave proeven. Beetje heel melig. Na zo'n drie uur kwamen we bij het punt waar de bus op ons wachtte om ons weer verder naar het hotel te brengen. Na een douche, een grote fles Bintangbier (hik) nog een sjaal gescoord in de plaatselijke souvenirshop. We aten gezamenlijk in een enorme lege eetzaal. Allemaal vooraf besteld, anders duurt het te lang. Daarna op de hotelkamer mét wi-fi maar weer even aan mijn reisverhaal. Zo vers in het geheugen gaat dat het best. Behalve als ik in slaap val natuurlijk. Maar dat ging wel goed vanavond.